ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ 30% ΠΙΟ “ΑΔΥΝΑΜΟΙ”
Σε κρίσιμη και ιδιαίτερα ανησυχητική καμπή βρίσκεται η ανδρική γονιμότητα στις μέρες μας. Τόσο ο όγκος όσο και ο αριθμός των σπερματοζωαρίων μειώνεται καθημερινά, με αποτέλεσμα οι Έλληνες να έχουν γίνει περίπου 30% πιο “αδύναμοι” την τελευταία 20ετία.
ΕΠΙΠΛΕΟΝ, διεθνείς μελέτες δείχνουν ότι αυξάνονται σημαντικά ο καρκίνος όρχεων σε νέους ,αλλά και άλλες ανώμαλες των γεννητικών οργάνων.
Αυτό ήταν το συμπέρασμα που προέκυψε κατά τη διάρκεια του Παγκόσμιου Σεμιναρίου ΑΣΠΙΣ ΙΙ για τους παρεμποδιστές ενδοκρινών ορμονών και την επίδραση του στην υγεία, που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στην Κω. Από ελληνικής πλευράς μίλησε ο βιολόγος-εμβρυολόγος Ε. Νικολαρόπουλος, επιστημονικός συνεργάτης του Ινστιτούτου iVF&GENETICS.
Όπως τόνισε ο κ. Νικολαρόπουλος, μελέτες που έγιναν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες δείχνουν μια συνεχή μείωση του σπέρματος, η οποία μάλιστα σε δείγμα ανδρών του Παρισιού έφτασε το 2,1% σε ετήσια βάση! Ανησυχητικά φαίνεται να είναι τα μηνύματα και για τη χώρα μας καθώς πτώση της ποιότητας του σπέρματος έχει αναφερθεί σε μελέτη που έγινε στην περιοχή της Αθήνας για το διάστημα 1977-1993. Ως πιο πιθανό αίτιο θεωρείται η ρύπανση του περιβάλλοντος.
Πάντως τα προβλήματα που δημιουργούνται στη γονιμότητα των ζώων και των ανθρώπων με την πτώση της ποιότητας του σπέρματος, μπορούν να επιλυθούν σε ικανοποιητικό βαθμό τόνισε ο κ Νικολαρόπουλος χάρη στις προόδους των μεθόδων της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής που εφαρμόζονται σήμερα, όπως είναι η βιοψία όρχεων (TESE) και η μικροχειρουργική του ωαρίου (ICSI)
Με τη μέθοδο TESE παραλαμβάνονται σπερματοζωάρια από αζωσπερμικούς άνδρες και με τη μέθοδο της μικροχειρουργικής του ωαρίου (ICSI) επιτυγχάνονται γονιμοποιήσεις των ωαρίων και κυήσεις σε ικανοποιητικά ποσοστά. Φυσικά, έτσι θεραπεύεται το
αποτέλεσμα και όχι τα γενεσιουργά αίτια. Η προοπτική ότι στο μέλλον όλοι οι άνδρες θα χρειάζονται τη βοήθεια μεθόδων υποβοηθούμενης αναπαραγωγής για να αποκτήσουν παιδί, δεν είναι και τόσο αισιόδοξη.
Γι’ αυτό και το θέμα της επίδρασης των “περιβαλλοντικών οιστρογόνων” χρειάζεται περαιτέρω μελέτη, έρευνα, συνεχή επαγρύπνηση και συνεργασία από όλους τους φορείς. Δεν χρειάζεται πανικός, αλλά ούτε και εφησυχασμός, τόνισε ο Δρ Νικολαρόπουλος.
