Θετικό βήμα για τη χώρα μας, που μάλιστα καλύπτει τα νομικά κενά, τα οποία μέχρι τώρα αποτελούσαν τροχοπέδη για την τεχνητή γονιμοποίηση, χαρακτηρίζουν το νέο νομοσχέδιο τρεις γυναίκες με διαφορετικές ιδιότητες. Μοναδική της αντίρρηση, η εξαίρεση, που προβλέπεται στον νόμο, των άγαμων γυναικών από τη διαδικασία. Όπως λένε, η κάθε γυναίκα που έχει πρόβλημα τεκνοποίησης πρέπει να τύχει ιατρικής βοήθειας, ενώ επισημαίνουν ότι πρέπει να εκλείψει το άρθρο που κάνει διαχωρισμό στις έγγαμες από τις άγαμες.
Μιλούν στην “Ε” η εμβρυολόγος – γενετιστής Ελένη Κοντογιάννη, η γ.γ. Ισότητας Έφη Μπέκου και η μαία και μέλος του συλλόγου “Ευτοκία” (αναγνωρισμένος σύλλογος που στηρίζει ψυχολογικά και βοηθάει ιατρικά τις γυναίκες από την πρώτη στιγμή της εγκυμοσύνης μέχρι και τη λοχεία) Ελευθερία Δημοπούλου.
Δόκτωρ Ελένη Κοντογιάννη, εμβρυολόγος – γενετιστής
“Μεγάλο βήμα για την Ελλάδα”
“Το νομοσχέδιο αποτελεί πολύ μεγάλο βήμα για την Ελλάδα. Ήμασταν από τις λίγες χώρες που δεν είχαμε νομική κάλυψη. Υπήρχε όντως νομικό κενό για έναν επιστημονικό τομέα που καθημερινά εξελίσσεται. Όλες αυτές οι εξελίξεις έχουν ως στόχο να βοηθήσουν τα ζευγάρια να αποκτήσουν ένα παιδί. Με το νομοσχέδιο οριοθετούνται κάποια θέματα, όπως τα νομικά. Στο εξωτερικό έχουν προκύψει περιπτώσεις όπου η γυναίκα με τη “δανεική μήτρα” έχει αλλάξει γνώμη στην πορεία και θέλησε να κρατήσει το παιδί. Είναι καλό ο νομοθέτης να προβλέψει όλες τις εκδοχές, έτσι ώστε να προστατεύσει το θεσμό της οικογένειας, αλλά και το παιδί που θα γεννηθεί με τεχνητή γονιμοποίηση. Όσον αφορά τις εξαιρέσεις που προβλέπονται στο νομοσχέδιο στην Ελλάδα, από την προσωπική μου πείρα, ο αριθμός των γυναικών που δεν βρίσκονται σε μία σχέση και θέλουν να κάνουν παιδί είναι εξαιρετικά μικρός. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να είμαστε ευαίσθητοι στα προβλήματα μίας μειονότητας. Οι μόνες γυναίκες λοιπόν, αν δεν είχαν πρόβλημα και ήθελαν να κάνουν παιδί θα έκαναν, χωρίς να τους εμποδίζει κανείς.
Όταν έχουν ιατρικό πρόβλημα εμείς θα τους αρνηθούμε τη βοήθεια? Δε νομίζω ότι αυτό είναι ιατρικά σωστό. Το αν θα αποκτήσει λοιπόν κανείς παιδί μόνος του ή με κάποιο σύντροφο είναι μία καθαρά προσωπική επιλογή, η οποία σε όλη την Ευρώπη αντιμετωπίζεται με ευαισθησία και με διάθεση προσφοράς βοήθειας και βέβαια αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα που προστατεύεται από το νόμο. Επίσης, στην Ελλάδα δεν έχω δει ομόφυλο ζευγάρι να θέλει να αποκτήσει παιδί. Θεωρώ ότι πρόκειται για εξαιρετικά σπάνια περίπτωση. Όσον αφορά την περίπτωση να έχει πεθάνει ο ένας από τους δύο στο ζευγάρι και ο άλλος να θέλει να αποκτήσει το παιδί του, θέλοντας να έχει κάτι από αυτόν – αφού βέβαια έχει δοθεί η συγκατάθεση πριν – το βρίσκω αρκετά λογικό. Πιστεύω ότι είναι σωστό να προβλεφθεί να υπάρχει ένα χρονικό διάστημα από το θάνατο μέχρι τη γονιμοποίηση με κατεψυγμένο σπέρμα ή ωάριο, γιατί πολλές φορές η συναισθηματική φόρτιση από το πένθος δεν αφήνει τον άνθρωπο να πάρει τις σωστές αποφάσεις”.
